آمریکا در برزخ انتخابات/ تلاش ترامپ برای برهم زدن قاعده بازی

ترامپ با اعتراض به انتخابات پستی؛ آن را موجب بروز تقلب می داند و در پی به تعویق انداختن انتخابات است. اتفاقی که تا امروز در تاریخ امریکا رخ نداده است. این مجموعه اتفاقات فرایند انتخابات در این کشور را به چالش کشده است.

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، آمریکا در نوامبر سال جاری میلادی صحنه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و همچنین کنگره خواهد بود اما رقابت‌های ریاست جمهوری این کشور سایه سنگینی بر رقابت‌های کنگره انداخته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عملکرد ترامپ بویژه در شش ماه نخست سال جاری میلادی و ناتوانی دولت وی در مهار کرونا و همچنین تداوم اعتراضات ضد نژادپرستی که از دو ماه قبل آغاز شده موجب گردیده که در ماه‌های اخیر زمزمه‌هایی از کاخ سفید در مورد احتمال کناره‌گیری ترامپ از رقابت‌های ریاست جمهوری شنیده شود و در آخرین مورد نیز خود ترامپ شخصا در خصوص امکان به تعویق افتادن انتخابات صحبت کرده است.

فرار از واقعیت به بهانه تقلب

به دلیل وجود کرونا قرار شده تا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بصورت پستی برگزار شود و همین امر بهانه‌ای شده تا دونالد ترامپ از احتمال بروز تقلب گسترده در رقابتهای ریاست جمهوری ۲۰۲۰ سخن گفته و خواستار تعویق آن گردد. وی همچنین هشدار داد انتخابات 2020 ممکن است به تقلب آمیز ترین انتخابابت آمریکا تبدیل شود.

این نخستین بار نیست که ترامپ چنین نظری ابراز کرده است. او در ماه‌های اخیر بدون ارائه هیچگونه مدرک و شاهدی همواره از رأی‌گیری پستی انتقاد کرده بود. این در حالی است که کارشناسان خطر تقلب از طریق رأی‌گیری پستی را بسیار کم ارزیابی می‌کنند.

البته این خواسته ترامپ با واکنش‌های منفی گسترده‌ای هم در حزب جمهوریخواه و هم دموکرات مواجه شده است. برای مثال  «میچ مک‌کانل»  رهبر جمهوریخواهان در سنای آمریکا در این ارتباط گفت: «در تاریخ این کشور، در جریان جنگ‌ها، بحران‌های اقتصادی و جنگ داخلی هرگز پیش نیامده که انتخاباتی را که تاریخ آن از پیش برنامه‌ریزی و مشخص شده بود، به تعویق اندازیم.»

«مارکو روبیو»، یکی دیگر از سناتورهای حزب جمهوریخواه در واکنش به پیشنهاد ترامپ گفت: «من آرزو داشتم که او چنین سخنی را ابراز نمی‌کرد.» تد کروز، یکی دیگر از سیاستمداران هم‌حزبی ترامپ نیز تأکید کرد که «تاریخ انتخابات به هیچ وجه تغییر نخواهد کرد.»

با این وجود ولی حتی اگر کنگره به تغییر زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ رای بدهد، این تصمیم به دونالد ترامپ کمک چندانی نخواهد کرد. طبق اصل بیستم قانون اساسی آمریکا، دوره زمامداری رییس جمهور و معاون رییس جمهور ظهر روز ۲۰ ژانویه به پایان خواهد رسید.»

معنای واضح این جمله این است که در صورت عدم انتخاب مجدد در پایان دوره چهارساله رئیس جمهور باید کاخ سفید را ترک کند. در این حالت که زمان زمامداری رئیس جمهور به پایان برسد و هنوز رئیس جمهور جدید مشخص نشده باشد، کنگره باید وارد عمل شود و کسی را تا زمان برگزاری انتخابات، موقتا مسئول ادارۀ امور کشور کند. گمانه زنی‌هایی وجود دارد که در این مدت، رئیس مجلس نمایندگان یعنی شخص «نانسی پلوسی» به عنوان رئیس جمهور موقت ایفای نقش خواهد کرد.

برزخ انتخابات

به نظر می‌رسد که ترامپ با توجه به عملکرد ضعیف خود بویژه در سال جاری میلادی بدنبال آن است تا با به تعویق انداختن زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، برای خود زمان خریده و تا حدی بر چالش‌های موجود در آمریکا پیروز شود.

از سوی دیگر برخی از منتقدان معتقدند او تلاش می‌کند از این طریق انتخابات را زیر سوأل برد و امکانی برای نپذیرفتن شکست احتمالی خود در انتخابات فراهم کند.

ترامپ به هیچ وجه خواهان شکست در انتخابات نیست به همین دلیل است که چندی پیش حتی اعلام شد که اگر ترامپ از شکست خود در رقابت های ماه نوامبر مطمئن شود از این رقابت ها کناره گیری می‌کند.

البته اینکه در انتخابات ماه نوامبر چه کسی برنده کلید کاخ سفید شود تفاوت زیادی در سیاست های کلی آمریکا ایجاد نخواهد شد، و فقط منافع حزبی و حامیان مالی نامزدهاست که سیاست‌های واشنگتن در قبال مسائل جهانی را ترسیم خواهد کرد.

مجموع این تحولات ترامپ را در نوعی برزخ قرار داده است؛ شاید در سال‌های ابتدایی دور اول ریاست جمهوری وی توانسته باشد اقتصاد آمریکا را متحول کند اما اکنون اوضاع اینگونه نیست و گزارشی‌های زیادی درباره گسترش فقر در این کشور منتشر می‌شود.

منبع:مهر

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: کرونا ترامپ آمریکا انتخابات ریاست جمهوری انتخابات بحران انتخابات تقلب انتخابات ریاست جمهوری برگزاری انتخابات رئیس جمهور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۲۴۴۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محسن رضایی زیر ذره‌بین؛ از دوستی قدیمی با قالیباف تا تغییر استراتژی!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سازندگی در یادداشتی، به موضوع تغییر تحرکات سیاسی محسن رضایی پرداخته و نوشته است:

آرایش سیاسی نیروهای اصولگرا برای دوره دوم انتخابات مجلس که ۲۱ اردیبهشت ‌ماه برگزار می‌شود، تغییر کرد. برخی چهره‌ها و طیف‌های اصولگرا از ائتلاف‌های قبلی خود خارج شدند و ائتلاف جدیدی را رقم زدند. ازجمله محسن رضایی که تحرکات سیاسی‌اش در آستانه دور دوم این شائبه را به وجود می‌آورد که از شانا جدا و به صبح ایران پیوسته است. در آخرین عکسی که از او در کنار رائفی‌پور و سعید محمد منتشر شد، افرادی حضور داشتند که شاید بتوان آنها را از دشمنان قسم‌خورده محمدباقر قالیباف دانست. رضایی که تاکنون درخصوص فعالیت‌های حزبی مجلس دوازدهم برخلاف دوران‌هایی که برای ریاست‌جمهوری‌اش تلاش می‌کرد، فعالیت سیاسی خاصی بروز نداده بود، حال با نشست‌های مختلف با رقیبان رئیس مجلس دوازدهم، گویا سیاست‌ورزی دبیر سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد فاز جدیدی شده است.

شاید نام رضایی را نسبت به برخی چهره‌های شناخته شده اصولگرایی در یک سال اخیر و برای‌ انتخابات پارلمان کمتر شنیده باشیم اما این امر نشان از این موضوع ندارد که برادر محسن، کنج عزلت گزیده بود و رفت‌وآمدی بین سیاسیون نداشت. او در ائتلاف شانا که ائتلاف اصولگرایان است، حضور داشت و پس از مدتی با جریان شریان جلسه برگزار می‌کرد. حالا هم چند وقتی است در کنار رائفی‌پور و سعید محمد، اصلی‌ترین مهره‌های طیف نوظهور صبح ایران می‌نشیند. آن هم همان محسن رضایی‌ای که در طول چهار سال ریاست قالیباف بر مجلس تا آنجایی که در توان داشت، سعی کرد تا مانند دوستانش چندان رئیس مجلس یازدهم را مورد هجمه قرار ندهد، مگر در لفافه.

اصولگرایان هرگز به وحدت درستی نرسیدند و حزب‌ها و ائتلاف‌هایشان نیز همواره درصدد زمین زدن یک یا چند نفر از افراد خودشان بوده است. مثال بارزی که می‌توان از قالیباف و دوستانش نام برد اما سوالی که در کنشگری‌های ضدونقیض رضایی پیش می‌آید این است که چطور او به یک‌باره از سایه خارج شد و در دوره زمانی بسیار نزدیک به هم در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) حاضر و در ادامه در شریان و صبح ایران دیده شد؟ آیا محسن رضایی که همیشه سودای ریاست‌جمهوری را داشت، حال تنها رقیبش را در سال ۱۴۰۴ محمدباقر قالیباف می‌بیند (که گویا او هم چندان از اینکه به جای ریاست پارلمان بر صندلی ریاست قوه مجریه تکیه بزند، بدش نمی‌آید) بنابراین تنها استراتژی‌ای که به ذهنش خطور می‌کند، یار غار تمام جریان‌های اصولگرایی است. آن هم طیف‌هایی که برای زمین زدن قالیباف از هیچ کاری دریغ نکرده و نمی‌کنند.

هرچند این گمانه‌زنی که محسن رضایی چرا تنها قالیباف را رقیب ریاستش بر پاستور می‌داند و چندان وقعی بر رقابت با رئیسی نمی‌نهد نیز سوالی است که ممکن است پیش آید اما در مقابلش می‌توان به این موضوع نیز فکر کرد که اگر این گمانه‌زنی درست باشد، طبیعتاً محسن رضایی در صورت پیروز شدن رئیسی می‌تواند جای بیشتری در دولت آینده داشته باشد تا پیروز شدن قالیباف! کمااینکه تمام این جریان‌هایی که با آنها نشست‌وبرخاست می‌کند، با وجود اختلاف، یک هدف مشترک دارند، حذف محمدباقر قالیباف.‌

اگر کمی به عقب برگردیم نزدیک انتخابات ۱۴۰۰ ریاست‌جمهوری، رضایی و قالیباف رقابت جالبی با هم داشتند. این دو نفر که در جنگ یکی فرمانده ارشد و دیگری فرمانده زیردست بود، یک بار دیگر نیز یعنی سال ۹۲ با هم مسابقه گذاشته بودند؛ اگرچه هر دو از آن رقابت ناکام بیرون آمدند. مجدداً سال ۹۹ عزم رقابت کردند. رئیس مجلس به اسم نظارت بر قوانین و دبیر مجمع هم به ‌عنوان بررسی مسائل استان به سفرهای استانی می‌رفتند. آن زمان که جهان در بحران کرونا بود یک سایت خبری از این خبر داد که محسن رضایی در شرایط کرونایی در کمتر از پنج ماه دست‌کم به ۱۵ استان و البته شهرهای مختلف استان تهران سفر کرده است. البته اصفهان، مرکزی، لرستان و فارس را هم به آن اضافه کنیم. در این فاصله کمتر از یک ماه البته همه سفرهای او نیز با عنوان دبیر مجمع تشخیص انجام شد. همان زمان خبری مبنی بر احتمال نامزدی برادر محسن در انتخابات ۱۴۰۰ ریاست‌جمهوری نیز منتشر شد. اما سایت رضایی حتی خبر کاندیداتوری او برای مجلس را هم ترفند مخالفان برای سوزاندن او در انتخابات ریاست‌جمهوری دانست. این درحالی است که رضایی بالاخره در قامت رقیب رئیسی به میدان مبارزه وارد شد و باخت.
برنامه‌های سفرهای قالیباف هم تقریباً شبیه محسن رضایی بود. مثلاً در برنامه سفر کردستانش با فعالان فرهنگی و اجتماعی سنندج و ‌با شورای اداری استان جلسه داشت. آن زمان همچنین ویدئوهایی از دیدارهای مردمی قالیباف نیز منتشر شده بود که بسیار یادآور سفرهای استانی محمود احمدی‌نژاد بود. در نهایت محمدباقر قالیباف در قامت ریاست قوه مقننه و محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام آینده را ادامه دادند.‌

البته ناگفته نماند در ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ رضایی تلاش کرد با شکل‌دهی به یک ائتلاف بین خودش، سعید محمد و مرحوم رستم قاسمی، نوعی کنشگری انتخاباتی منجر به برد و یا منجر به وزن‌کشی را شکل دهد اما او نیز همچون تمام نامزدهای دیگر آن انتخابات، مستحیل در فرآیند برد ابراهیم رئیسی شد و نه ‌تنها در ایام همان انتخابات نیز حرف درشتی علیه رئیسی نگفت بلکه در پساانتخابات نیز همچون عمده دیگر نامزدها وارد دولت رئیسی شد. اگرچه این یک سوال سیاسی جالب است که چرا تمام نامزدهای اصولگرای انتخابات ۱۴۰۰ به صورت یکجا (به غیر از جلیلی که خودش نخواست به دولت برود) وارد دولت رئیسی شدند و چه سیاستی پشت این کار نهفته بود؛ لکن این روایت قصد دارد صرفاً به محسن رضایی بپردازد. آن‌طور که عصر ایران تحلیل می‌کند، سابقه و اطلاعات سیاسی نشان می‌دهد که محسن رضایی پس از خروج از سپاه علاقه خاصی به حضور در دولت داشته است. گزارش‌هایی وجود دارد که او حتی در دولت خاتمی نیز ابراز تمایل به حضور در کابینه داشت. او از سال ۸۴ به این‌ سو عملاً یک پای ثابت عمده انتخابات‌ ریاست‌جمهوری بوده است. انتخابات‌هایی که محسن رضایی به‌رغم انتخاب گفتمان‌های مختلفی از «دولت عشق» گرفته تا «پیوستن به اشکال‌گیرندگان بر انتخابات ۸۸ سپس انعزال از آنها» توفیقی در آنها به دست نیاورد. هرچه بود اما محسن رضایی پس از انتخابات ۱۴۰۰ بخشی از تمایل پیش‌گفته را عملی کرد و به‌ عنوان «معاون اقتصادی رئیس‌جمهور رئیسی» وارد دولت رئیسی شد؛ ورودی که البته از ابتدا هم پیش‌بینی می‌شد که بی‌فرجام باشد. بنابراین، این نخستین بار پس از سال‌ها بود که محسن رضایی از سمت دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام کنار می‌رفت.

به هر حال تحرکات جدید سیاسی محسن رضایی بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و او خواهد بود، اما با پیشینه‌ای که از این دو سیاستمدار و فرمانده قدیمی داریم، طیف اصولگرایان از هر جریان و حزبی ترجیح می‌دهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به رضایی رای دهند و همان‌طور که ابراهیم رئیسی را به ریاست رساندند، حال اگر رئیسی مهره سوخته آنها شود، نفر بعدی رضایی باشد تا رئیس مجلس یازدهم. اینکه این اقدام علیه قالیباف چه دستاوردی برای رضایی دارد و حذف قالیباف از گردونه به ‌نفع چه کسانی است؛ نکاتی هستند که باید منتظر ماند تا در آینده‌ای نه‌ چندان نزدیک با رصد کردن تحرکات سیاسی آنها نتیجه گرفت. اما در عین حال فعالیت‌های این روزهای محسن رضایی همواره این گمانه‌زنی را تقویت می‌کند که او سودایی جز کاندیداتوری دوباره برای ریاست‌جمهوری ندارد و گویا در عمل رقیبی قدرتمندتر از محمدباقر قالیباف نمی‌بیند.

۲۷۲۱۹

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904295