«روز صفر» قاعدهمند با «عبدالمالک» ضعیف
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۷۳۰۲۶
ایسکانیوز - گروه فرهنگی - پیمان نعیمی: اولین فیلم سعید ملکان در مقام کارگردان نشان از تجربه گرانبهای او در همکاری با بهترینهای سینمای ایران در این سالها دارد. هوشمندی او در پیشبرد قصه و تقطیع نماها توانایی یک کارگردان باتجربه سینما را نشان میدهد. هرچند فیلم دارای ضعفهایی نیز میباشد اما به خوبی توانسته از پس ارائه قصهای با جزئیات فراوان بربیاید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اول از شخصیتها شروع میکنیم، شخصیت مامور اطلاعاتی به خوبی پرداخت شده است. تلاشهای مستمر او برای به دام انداختن عبدالمالک در صحنهای که با تمام قوا به سمت فردی که فکر میکند عبدالمالک است میدود و او را به زمین میزند به اوج میرسد. همچنین هنگامی که عبدالمالک به او زنگ میزند و تهدیدش میکند و میفهمد نقشهاش شکست خورده است استیصال او را به خوبی میتوان دریافت. ولی در همین حین نقشه جدیدی میکشد و با تهدید دلال آلمانی سعی میکند مجددا راهی برای به دام انداختن این شاه ماهی پیدا کند. همه اینها زمانی که در هواپیما در حالت نیمهخواب در کنار عبدالمالک نشسته است به اوج میرسد همذات پنداری آسودگی مخاطب را نیز باعث میشود. امیر جدیدی «اضافه بازی نکردن» را خوب بلد است و این مهارت به او در ارائه درست نقش کمک زیادی کرده است.
اما از سوی دیگر بازی ضعیف ساعد سهیلی نقش مالک را کمرنگ کرده است. اگر «هیث لجر» به دلیل فشارهای روانی ناشی از بازی در نقش جوکر خودکشی کرد بازیگری که عبدالمالک ریگی را بازی میکند نباید تا پایان همان فیلم نیز دوام بیاورد. عبدالمالک ظهور مجموع تمام جنایات بشری ممکن در یک فرد است و ورود به لایههای پیچیده شخصیتی او به هیچ عنوان کار سادهای نیست. سهیلی اما نه توانسته زبان بلوچی را درست ادا کند (من متولد و بزرگ شده زاهدانم و کاملا با ظرافتهای این زبان آشنا)، نه شخصیت مخوف و در عین حال آرام عبدالمالک را به درستی بازی کند. نه کشتنهایش «عبدالمالکی» است، نه آرامشش هنگام خطابه گفتن برای یارانش. شاید به همین دلیل است که سکانس دستگیر شدن وی چندان به مخاطب نمیچسبد. چرا که شخصیت منفی قصه به اندازه شخصیت مثبت قوی نیست و این اولین اصل برای جذابیت قصههای اینچنینی است.
نکته مهم دیگر در مورد فیلمهای جنایی_امنیتی حجم بالای اطلاعاتی است که باید در کمترین زمان ممکن در اختیار مخاطب قرار گیرد و نقش دوربین در اینگونه فیلمها به همین دلیل بسیار مهم میشود. دوربین باید بیانگر باشد و با انتخاب دقیقترین نماها وظیفه انتقال این حجم از اطلاعات را به دوش بکشد. دوربین «روز صفر» به خوبی از پس این مهم برمیآید. به یاد بیاورید صحنه درگیری و کشته شدن «فاروغ» و همچنین صحنه از بین بردن کاروان مالک در افغانستان. ویژگی مهم دیگر دوربین دیده نشدن آن است و تماشاگر را با اینکه فیلم مملو از صحنههای اکشن است اذیت نمیکند. البته گویا دوربین فیلم اینقدر خوب بوده که حتی توسط داوران جشنواره هم دیده نشده است!
فیلم گرههای درستی دارد و توانسته تاحدودی تعلیق لازم را برای تماشاگر به وجود آورد. اما نکته مهم در ساخت فیلمهایی که قصه آن برای تماشاگر لو رفته است، «چگونگی» است. این چگونگی ارائه اطلاعات و پرداخت صحنهها است که تماشاگر را تا انتها به دنبال خود میکشد. فیلم توانسته با ارائه صحنههای هیجانانگیز و به وجود آوردن گرهها و داستانکهای سینمایی، به این چگونگی غنا بخشد. هرچند این فیلم که ناخودآگاه به دلیل مضمونش با فیلم «شبی که ماه کامل شد» مقایسه میشود، از آن فیلم ضعیفتر است. تقریبا همه شخصیتها در «شبی که ماه کامل شد» به بهترین شکل پرداخته شدهاند و صحنه پایانی فیلم که به نظر من از ماندگارترین صحنههای سینمای ایران است به درستی چگونگی پرداخت قصهای که مخاطب از پایانش خبر دارد را معنی میکند.
در پایان باید گفت سینمای ایران در سالی که کیفیت فیلمهای جشنواره تاحد زیادی مورد رضایت مخاطب و منتقدان نبود توانسته فیلمی شایسته به مخاطب عرضه کند. ممنون از آقای «چهره پرداز» که به چهره جشنواره امسال اندکی جلا بخشید.
انتهای پیام/
353 / 347 جشنواره فیلم فجر فیلم روز صفر امیر جدیدی ساعد سهیلی سعید ملکانمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر فیلم روز صفر امیر جدیدی ساعد سهیلی سعید ملکان سینمای ایران فیلم ها روز صفر صحنه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۷۳۰۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استقبال از «آن برد» غافلگیر کننده بود/ دغدغه همیشگی «مهاجرت»
آیدین تمبرچی کارگردان نمایش «آن برد» نوشته مشترک تمبرچی و مهدی زندیه که این روزها با استقبال قابل توجه مخاطبان در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر در حال اجرا است، درباره روند تولید این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: از سال ۹۵ به همراه مهدی زندیه درگیر نوشتن این متن شدیم اما زمانی طولانی آن را کنار گذاشتیم. در آن مقطع زمانی دستنویسی از متن تهیه شد تا با ۲ بازیگر در سالن کوچک مولوی روی صحنه برود ولی اثر به اجرا نرسید. بعد از چندین سال رجعت به متن «آن برد»، دستنویس جدیدی تهیه شد. از مهر سال ۱۴۰۲ بازنویسی متن را انجام دادیم و از اوایل دی سال گذشته نیز تمرینها را شروع کردیم.
وی درباره اینکه آیا نمایش «آن برد» به شیوه کارگاهی تولید شده است یا خیر، توضیح داد: متن از پیش تهیه شده بود و تمامی ایدههای کارگردانی در آن مدنظر قرار گرفته بود اما اسلوبهایی که منصوب به کار کارگاهی میشوند به شکل موقعیت نمایشی در اثر وجود دارند. در شیوهای که «آن برد» را تولید و اجرا کردیم، مکان مدام تغییر میکند و زمان سیال است و اسلوبها منصوب به کار کارگاهی است اما ما پیشتر به این ایدهها و موضوعات فکر کرده بودیم.
تمبرچی درباره دغدغه پرداختن به ایده مهاجرت در نمایش «آن برد»، یادآور شد: ایده مهاجرت دستکم برای قشر و نسل ما همیشه به عنوان یک امکان مورد توجه قرار میگیرد. در دستنویس اول «آن برد» نگاه به مهاجرت مثبت بود اما متن نهایی بر علیه مهاجرت شکل گرفت. در واقع در متن نهایی به شناخت عواقبتی که مهاجرت در پی دارد، پرداختیم. آنقدر موضوع مهاجرت زیرساختی و پیچیده است که فکر نکنم به این زودیهای دغدغه آن برای نسل ما و طبقه متوسط جامعه برطرف شود.
کارگردان نمایش «آن برد» درباره استقبال قابل توجهی که مخاطبان از اجرای این اثر نمایشی دارند، بیان کرد: می شود ادعا کرد که قالب بازخوردهای مخاطب نسبت به نمایش خیلی مثبت و برای ما ارزشمند بوده است. تولید و اجرای نمایش سختیها و پیچیدگیهای فراوانی دارد که بازخورد غالبا مثبت مخاطبان از اجرا تنها نکته دلگرمکننده برای گروه ما است.
وی درباره اینکه چه ویژگیهایی در نمایش «آن برد» باعث جذب مخاطبان و همراهی آنها شده است، تاکید کرد: با اینکه بازخورد مخاطبان غالبا مثبت است اما ما را غافلگیر کرد. مخاطب با موضوع «آن برد» به راحتی ارتباط میگیرد زیرا در زندگی خود و اطرافیانش با موضوع مهاجرت مواجه شده است. هر گروهی بیشتر دوست دارد که شیوه اجراییاش مورد توجه مخاطب قرار بگیرد ولی صادقانه بخواهیم صحبت کنیم، موضوع «آن برد» مخاطب را جذب میکند. البته شاید فرم اجرای نمایش هم درست درآمده که مخاطب میتواند با موضوع ارتباط برقرار کند.
تمبرچی ادامه داد: بعد از پایان هر اجرا، غالب مخاطبان تحت تاثیر قرار گرفته و برخی نیز اشک میریزند. بسیاری از مخاطبان بعد از پایان نمایش آنقدر منقلب هستند که نمیتوانند صحبت کنند. فکر میکنم موضوع و فرم اجرایی کار توانسته با مخاطب ارتباط درستی را برقرار کند.
این کارگردان تئاتر درباره چالشهای تولید و اجرای «آن برد» به لحاظ اقتصادی، تصریح کرد: چالش اقتصادی همیشه برای تئاتر وجود دارد و تنها با همراهی و حمایت همه اعضای گروه میتوان این چالشها را پشت سر گذاشت که خوشبختانه من از این همراهی و حمایت برخوردار بودم. ما تلاش کردیم بهویژه در طراحی صحنه به سمت ایدههایی برویم که کمترین فشار مالی را روی گروه داشته باشد.
وی متذکر شد: مشکل اساسی این است که اکثر سالنهای تئاتری در آن واحد میزبان ۲ یا ۳ گروه نمایشی هستند و این امر دپوی دکور را با مشکل همراه میکند. حتی اگر گروهی توان مالی ساخت دکور ایدهآل خود را داشته باشد، سالن به عنوان میزبان چند گروه امکان دپوی دکور را ندارد.
تمبرچی اظهار کرد: امیدوارم شرایط برای تئاتر بهتر شود. البته احساس میکنم که شرایط در حال بهتر شدن است و اقبال مخاطبان هم نوید روزهای بهتری برای تئاتر ایران را میدهد.
وی در پایان سخنان خود درباره اینکه آیا اجرای نمایش «آن برد» تمدید یا در سالنی دیگر ادامه پیدا میکند یا خیر، گفت: ما تا ۲۱ اردیبهشت به اجرای «آن برد» ادامه میدهیم. صحبتهایی در گروه برای ادامه اجراها انجام شده و در حال مذاکره با تئاتر شهر هستیم که امیدوارم این اتفاق بیافتد.
نمایش «آن برد» با حضور مهدی زندیه و نیکو بستانی، ساعت ۱۸ در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر اجرا میشود.
عکس از رضا معطریان است.
کد خبر 6097371 فریبرز دارایی